Erna Metdepenninghen, erevoorzitter van onze Vereniging van de Belgische Muziekpers, geboren in Gent op 18 september 1942, is er onverwacht op 6 maart overleden. 

Het is met grote droefheid dat we moeten melden dat we afscheid moeten nemen van onze geliefde erevoorzitter die zoveel betekend heeft voor onze vereniging. 

Ze vertelde me altijd graag hoe ze met de jonge Gerard Mortier “Jeugd en Opera” , een jongerenwerking oprichtte om jonge mensen meer te betrekken bij het operagebeuren. Veel muziekliefhebbers kennen haar van artikels in de krant en commentaren op Klara. En ja, ze nam nooit een blad voor de mond. Vrij en vrank schreef ze haar mening en dat kwam niet altijd goed over bij opera-intendanten. Toen haar krant, De Standaard, in 2004 een verjongingsoperatie doorvoerde moest ze bijna noodgedwongen een stap opzij zetten. En dat viel haar zwaar en ze stak dat niet onder stoelen of banken. Maar ze bleef natuurlijk schrijven voor media in binnen- én buitenland. Want Erna trok naar operahuizen in heel Europa én daarbuiten. Ze was er met haar rijzige gestalte niet alleen een opvallende maar vooral ook graag geziene en gewaardeerde figuur. Zelf heb ik haar persoonlijk leren kennen toen ik lid werd en later ook secretaris van de Vereniging van de Belgische Muziekpers/Union de la presse musicale belge. Die Vereniging, gesticht in 1953, reikt elk jaar zijn Caecilia-prijzen uit voor de beste CD- producties van het afgelopen jaar en elk jaar ook de Prijs van de Jonge Musicus van het Jaar. Erna werd er in 1990 voorzitter van en onder haar leiding beleefde die vereniging zijn bloeiperiode. De uitreiking van die prijzen was telkens een feestelijke aangelegenheid en ze kon zelfs Cecilia Bartoli strikken als gaste bij één van die gebeurtenissen, die doorgingen in de prestigieuze gebouwen van de Royale Belge, Gemeentekrediet, Bozar, Flagey en De Munt. Ze bleef voorzitter tot in 2006 en nadien werd ze natuurlijk erevoorzitter. Maar ze kwam nog altijd stipt naar de Algemene Vergaderingen van de Vereniging. Laatst nog in januari reed ze ’s avonds met haar wagen van Gent naar dat “drukke Brussel” en die “moeilijke parking” van Flagey om onze algemene vergadering bij te wonen. Ze gaf er, zoals altijd, vrijmoedig commentaar op de gang van zaken in de operawereld. En ja, ze had het niet zo begrepen op recensenten die volgens haar te veel aandacht besteedden aan regie en enscenering en te weinig aan de kwaliteit van de stemmen en de muziek. En Erna zou zeker een kritische noot geplaatst hebben bij het nieuwste initiatief van De Munt om opera toegankelijker te maken voor de jeugd door een Muntproductie (Tosca) op te delen in 403 korte hapklare brokken voor het digitale jongerenplatform TikTok. Maar geef toe, zo was ze toch ook zelf begonnen bij de opstart van Jeugd en Opera. En ja, alles wordt anders. Nu ook een leven zonder Erna Metdepenninghen. 

— Roger Creyf, secretaris Vereniging Belgische Muziekpers